Voeding uit de oertijd

Wij hebben ons op gebied van de voeding van onze paarden vergist en we zijn vergeten de juiste vragen te stellen. We voederen onze lieve paarden deels als ware het vee of, nog erger…zoals onszelf.
Steeds weer maken we dezelfde fout door de noden van onze paarden aan onze eigen noden te vergelijken.
Een paard is geen chemisch laboratorium en zijn darm is geen reageerbuisje. Voederen op basis van voedingsstoffenlijsten lijkt misschien logisch maar het is desalniettemin verre van correct.
Het oorspronkelijke dieet van het paard werd door de mens fundamenteel aangepast en dit is de oorzaak van de “catastrofe” in de paardendarm en, indirect, in het ganse organisme van het paard. Of zoals Paracelsus reeds wist : De dood zit in de darm’.

De lijst met klachten gerelateerd aan de spijsvertering worden voor het paard en de eigenaar steeds langer en ook de veeartsenij weet ondertussen ook geen raad meer.

Wij hebben vastgesteld dat de dikke darm flora bij paarden niet, zoals bij mensen, zuur dient te zijn maar veeleerder neutraal. Een teveel aan koolhydraten brengt de darmflora uit evenwicht.

Er zijn in de voedingstheorie voor paardachtigen veel fouten geslopen die resulteren in schadelijke voederadviezen.

Stofwisselingsstoornissen hebben een uitwerking op het ganse organisme. Het begin van deze fatale samenloop ligt in de darm en, in directe samenhang daarmee, in de manier van voederen.